در تاریخ این کشور خیلی ها ماندگار شده اند اما همه آنها را نمی توان در کنار هم نهاد. راه دوری نرویم، دو مورد زیر از تاریخ معاصر را در نظر بگیرید:
۱- شعبان جعفری معروف به شعبان بی مخ
بی شک نام او در تاریخ مانده است. کسی که بارها از دست همایونی اعلی حضرت هدیه و مدال دریافت کرد. قهرمانی در خدمت قدرت، در خدمت سلطان.
۲- غلامرضا تختی
قهرمانی دیگر، اما در خدمت مردم و همراه با مردم.
شاید بهتر است این حق را برای همه قائل باشیم که انتخاب کنند چگونه ماندگار شوند، با مدالی از دست محمود احمدی نژاد و یا ماندن در میان مردم. انتخاب نهائی با ماست که گوش های خودمان را به صدای چه کسی بسپریم. علیرضا افتخاری و یا استاد شجریان. یادمان باشد خواننده ای که شنونده نداشته باشد اصلا هنرش وجود خارجی ندارد. همه چیز به انتخاب های کوچک خود ما بر می گردد.
