توهین آمیز بودن یا نبودن مطلبی برای باور های مقدس امری است که بسیار نسبی است و کاملا وابسته به ارزش های شخصی هر فرد دارد. من به عنوان شخصی که گزینه «با انتشار مطالب در نقد دین موافقم ولی به شرط اینکه توهین آمیز نباشد» را انتخاب کردم، در عین حال اعتقاد دارم که «توهین آمیز» بودن مطلبی نمی تواند توسط یک شخص یا عده معدودی هم فکر تعیین شود. اگر فلسفه وجودی بالاترین ایجاد خرد جمعی است پس در این مورد هم باید اجازه دهد خرد جمعی تعیین کند چه چیزی توهین آمیز است و یا نیست.
گزینش کردن مطالب با تشخیص گروهی معدود کاملا متناقض با فلسفه وجودی بالاترین است.
پیشنهاد من این است که همانند مطالب ۱۸+، در کنار مطالبی که بیشتر از ۱۰ یا ۲۰ منفی توهین آمیز گرفته اند شکلکی تعبیه شود و دوستان مذهبی انتخاب کنند که مطلب را بخوانند و یا نخوانند.
